Πρώιμες Εκδηλώσεις

Οι καρκίνοι χαρακτηρίζονται ως κακοήθεις νεοπλασίες (σε αντίθεση με τις καλοήθεις) εν μέρει διότι διαδράμουν σιωπηρά και ύπουλα για άλλοτε άλλο χρονικό διάστημα. Όταν μία κακοήθης νεοπλασία αποκτήσει κάποιο μέγεθος, ανάλογα με την εντόπιση και τα γειτονικά μόρια, αρχίζει να προκαλεί διάφορες εκδηλώσεις: πιέζει γειτονικούς ιστούς (συνεπώς μπορεί να προκαλεί πόνο), να διηθεί γειτονικά αιμοφόρα αγγεία (μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία), να αποκτά τέτοιο μέγεθος που καθίσταται ψηλαφητή, να διαταράσσει την φυσιολογική λειτουργία των οργάνων (με αποτέλεσμα την εμφάνιση δυσκολίας στην κατάποση, μεταβολής στην χροιά της φωνής, διαταραχής της συχνότητας ή της ποιότητας των κενώσεων του εντέρου κ.α.).

Η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου, πριν αυτός εγκατασταθεί επεκταθεί τοπικά και γενικότερα, είναι προς το απόλυτο συμφέρον του ασθενούς, διότι είναι ένας από τους σημαντικότερους προγνωστικούς παράγοντες.

Ο κατάλογος που ακολουθεί περιέχει συμπτώματα που, όταν υπάρχουν, πρέπει να θέτουν την υποψία για καρκίνο. Δεν πρέπει όμως να θεωρούνται ούτε σίγουρα, ούτε και υποχρεωτικά έγκαιρα προειδοποιητικά.

• Καταβολή δυνάμεων, αδυναμία που επιμένει, χωρίς εμφανή λόγο.
• Ασυνήθεις αιμορραγίες, ακόμη και ασήμαντες από πλευράς ποσότητας, που υποτροπιάζουν.
• Φλεγμονές που δεν υποχωρούν σε εύλογο διάστημα, ή υποτροπιάζουν μετά τη θεραπεία, πχ αμυγδαλίτις, γλωσσίτις, βαλανοποσθίτις κλπ.
• Μονόπλευρη ωτίτις με υγρό («εκκριτική») σε ενήλικα.
• Μονόπλευρη ωταλγία χωρίς ωτίτιδα, που επιμένει.
• Νυκτερινή έντονη ωταλγία, με έκκριμα, που δεν υποχωρεί με τα συνήθη μέσα.
• Ανορεξία, δυσπεψία, επώδυνη κατάποση, εύκολος κορεσμός με το φαγητό που επιμένουν ή ανθίστανται στη θεραπεία.
• Αλλαγές στην συμπεριφορά του εντέρου όπως, η μεταβολή στη συχνότητα, ωράριο και σύσταση των κενώσεων, ιδίως αν είναι αιμόφυρτες.
• Πόνοι στην κοιλιά ή τον θώρακα.
• Δύσκολη ή επώδυνη ούρηση, ή ανώδυνη αιματουρία.
• Ογκίδια, σκληρίες και έλκη στο δέρμα ή σε όργανα που ψηλαφώνται εύκολα πχ στον μαστό.
• Μελαγχρωματικός σπίλος ή κρεατοελιά που ξαφνικά μεταβάλλεται σε μέγεθος, και χρώμα, παρουσιάζει κνησμό ή έκκριμα.
• Δυσπεπτικά ενοχλήματα ή δυσκολία κατάποσης.
• Βράγχος φωνής, ακόμη και αν υποχωρεί προσωρινά.
• Βήχας που επιμένει (ξηρός ή παραγωγικός).
• Αιμόφυρτα πτύελα.
• Αλλαγή στο μέγεθος του μαστού, το σχήμα της θηλής, έκκριμα από τη θηλή.
• Μεγάλη απώλεια βάρους σε μικρό διάστημα χωρίς διαιτητικό λόγο.
• Παθολογικό έκκριμα από όργανα με κοιλότητα, πχ από τη μύτη, τον κόλπο κλπ. Παθολογικό χαρακτηρίζεται ένα έκκριμα όταν μυρίζει, είναι αιματηρό, έχει άλλη σύσταση και χρώμα απ’ ό,τι συνήθως.
• Κάθε τι που ξεφεύγει από το συνηθισμένο για κάθε οργανισμό.

Πρέπει να τονιστεί ξανά ότι τα παραπάνω παθολογικά σημεία δεν σημαίνουν υποχρεωτικά την ύπαρξη καρκίνου. Τα παραθέτουμε εδώ, απλά διότι η εμφάνιση τους πρέπει σε κάθε περίπτωση να δημιουργεί υποψίες και να διερευνάται. Η διάγνωση πρέπει πάντα να τεκμηριώνεται κατάλληλα. Μπορεί και να σώσουν τη ζωή, σε περίπτωση που κινητοποιήσουν έγκαιρα τον άρρωστο.